دانشنامه مشاهیر نی‌ریز

نوشته‌ها

     قطب الدین محمد فرزند جلال الدین عبداللّه فسیرجانى و برادر بزرگ نورالدین محمد ، از عالمان و عارفان سده ۸ ه . ق. بود.
     معین الدین جنید شیرازى که از معاصران وى بوده، در کتاب خود، شدالازار فى حطّ الاوزار عن زوّار المزار از او به بزرگى یاد کرده و درباره او گفته است: «العالم العارف، الکثیر الخیر، الدّائم الذّکر، ذوالقلب السّلیم و الطّریق المستقیم و الصّدر الواسع والدین الخاشع».
    سید قطب ‏الدین بیشتر به اهل معرفت تمایل داشت و چنانکه نقل کرده ‏اند، از حدود شرع نیز تجاوز نمى‏ کرد و طریقه او خاموشى و ملازمت خلوت بود. در کتاب شدّالازار آمده است: «کان محبّا للفقراء محبّبا فى الصلحاء له اعتقاد عظیم فى شأن المتصوّفه و رغبه تامّه فى مجالسه اهل المعرفه، لم یتجاوز عن اقوال الفقهاء المجتهدین و لم یتعدّ عنها باقوال الظّاهرّیه المتزهّدین ... و کان طریقته السّکوت و ملازمه البیوت و ذکر الحىّ الّذى لایموت».
    قطب الدین بارها به سفر حج رفت. حکایتى نیز در کتاب شدالازار و تذکره هزار مزار درباره سفر حج او آمده است. جنید شیرازى حکایتى را که از یکى از صالحان در شیراز درباره او شنیده چنین نقل کرده است: «در سفرى که با او در مکه مکرمه بودیم، گلیم سیاهى داشت که آن را براى تبرّک با آب زمزم شسته و بر دیوارى نهاده بود. ناگاه دزدى از پشت دیوار قصد ربودن آن را کرد امّا چون سنگین بود نتوانست آن را از جاى بلند کند. پس از آن، شیخ با عصایش گلیم را بالا برد تا دزد توانست آن را برباید. سپس شیخ گفت: اموال و جانهاى ما همه در راه خدا».
    مؤلف کتاب تذکره هزار مزار نیز حکایتى نقل کرده است که به گفته علاّمه قزوینى این حکایت در هیچ یک از سه نسخه خطى شد الازار موجود نیست  و آن حکایت چنین است: «مسافرى حکایت کرد که در راهى مى ‏رفتیم به طرف ایج و در راه از جهت قضاى حاجت بنشستیم با من کیسه آقچه  بود و چون برخاستم بنهادم و فراموش کردم و برفتم قریب دو فرسخ بعد از آن در وقت نماز در ایج مرا یاد آمد که کیسه آقچه در فلان موضع رها کرده‏ ام پس خواستم که نماز قطع کنم و به طلب کیسه روم، در این فکر بودم، دیدم که شخصى ظاهر شد و آن کیسه داشت و به من داد و گفت بگیر کیسه خود را و نماز قطع مکن. بعد از چند روز دیگر که به دیه فسیرجان رسیدیم و همان شخص دیدم پرسیدم که این مرد کیست گفت: شیخ قطب الدین محمد ؛ در حال فرمود که آنچه دیدى ظاهر مکن».
    در تذکره هزار مزار، حکایتى دیگر نیز درباره کرامت وى آمده،  که نشان دهنده مقام و منزلت والاى او در عرفان است.
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: