شرح احوال و زندگینامه محمد حسن ضمیری: : دانشنامه مشاهیر نی‌ریز

نوشته‌ها

حاج محمدحسن فرزند مرحوم حاج محمد، در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در محله‌ی زیرکان نی‌ریز به دنیا آمد. پدر و اجداد وی همگی از حافظان و معلمان قرآن کریم بودند، به‌طوری‌که پدرش از همان دوران کودکی وی را با خود به جلسات مذهبی می‌برد. او دوره‌ی دبستان را در نی‌ریز به پایان رساند و چون امکان تحصیل در شهرهای بزرگ برایش وجود نداشت، به‌ناچار در نی‌ریز به کار کشاورزی روی آورد. در سال ۱۳۳۰ به خدمت سربازی رفت و پس از بازگشت در سال ۱۳۳۲ در فرمانداری نی‌ریز مشغول به خدمت شد و علاوه بر مسئولیت‌های شغلی، بنا به علاقه‌ی وافر خود به نی‌ریز، همواره در آبادانی شهر خود کوشید.

نظر به علاقه‌ی فراوانی که به علمای دین و جلسات مذهبی داشت، بارها مورد تعقیب حکومت وقت قرار گرفت و چندین بار به شهرهای بد آب و هوا تبعید شد. وی با توجه به ارادت خاصی که به ائمه ^(س) داشت، اشعار زیادی در مدح و ثنای ایشان سرود.

مرحوم حاج محمدحسن ضمیری از دوران جوانی به مداحی و تعزیه‌خوانی پرداخت و از بانیان و فعالان تعزیه‌داری در حسینیه آیت‌ا...مطهری (حاج محمد حق‌شناس سابق) شد. وی همچنین زمین موروثی اجدادش (هنرستان باهنر کنونی) را که وقف امام حسین ^(ع) بود در اختیار آموزش و پرورش قرار داد. این عاشق امام حسین ^(ع) در ۲۵ محرم ۱۴۲۲ مطابق با اول اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۰ به دیار باقی شتافت.

در دیوان مرحوم ضمیری هم‌اکنون شعرهای متنوع در قالب‌های مختلفی وجود دارد که یکی از آن‌ها در تابلوی ورودی نی‌ریز مکتوب است:

شهر نی‌ریز است و شهر عاشقان کم‌نظیر

اشرف‌الدین و ادیب و فضل و هم قطب شهیر

شایان ذکر است یک سوم حجم آثار مرحوم ضمیری را نوحه‌های عاشورایی و مداحی تشکیل می‌دهد.

بیشتر مردم نی‌ریز نوحه‌خوانی مرحوم ضمیری در عصر روزهای عاشورا را به یاد دارند که در جمع پرشور مردم عزادار در روبروی حسینیه‌ی مطهری با ناله‌ای حزین نوحه‌ی مرحوم اسماعیل دانشور را می‌خواند:

مَه زِ خجلت سر مزن کرببلا روشن بود

محفل شاه زمن کرببلا گلشن بود

ای خدا امشب عیال شاه دین حیران بود

چون زِ دست اهل کوفه زار و سرگردان بود

یک طرف زینب نظر دارد به‌سوی قتلگاه

یک طرف بهر سکینه دیده‌اش گریان بود

ماه امشب سر مزن اندر زمین کربلا

چون مه برج ولایت با سر عریان بود