دانشنامه مشاهیر نی‌ریز

نوشته‌ها

 علاوه بر مثنوى خسرو و شیرین که بارها به چاپ رسیده، اشعار پراکنده ‏اى در قالب غزل و قصیده نیز از او باقى مانده است.
     مؤلف حدیقه الشعراء شرح حال شعله را همراه با اشعارى از وى نگاشته بوده است که ظاهرا کاتب نسخه، آنها را حذف کرده بود و دیوان بیگى، فقط یک غزل او را به یاد داشته که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
     شایان ذکر است که آقاى دکتر عبدالحسین نوائى که حدیقه الشعراء را تصحیح کرده، در حاشیه، به اشتباه این "شعله" را، سید محمد طبیب اصفهانى متخلص به شعله اصفهانى (د ۱۱۶۰ ه . ق.) دانسته است. حال آنکه شعله هم عصرِ مؤلف حدیقه الشعراء (متوفى در حدود ۱۳۱۰ ه. ق.) همان شعله نیریزى بوده و مؤلف نیز او را از معاصران خود دانسته است .

بلبل اگر از عشق گل، در سینه دارد خارها                 من شعله دارم در جگر، زان آتشین رخسارها
من همچو یعقوب از مِحَن، جا کرده در بیت الحَزَن              آن یوسف گل پیرهن، افتاده در بازارها
بیهوده در عشق توکس، جوید نجات از دادرس              کاین شعله در آخر نفس، با شمع دارد کارها
هم در سفر هم در حضر، باشد مدام اى سیمبر               عشق تو منظور نظر از دیدن دیدارها
دارم چو "شعله" صد زبان، امّا ننالم بهر جان                 چون شمع در بزم بتان از سر گذشتم بارها
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: