دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

حسین دومین کبوتر خونین بالی بود که عاشقانه آمد و مشتاقانه به‌سوی معشوق رهسپار شد. او که با تولد خود در سال ۱۳۴۹، شمیم بهاری را در کوچه‌های روستای مشکان از توابع نی‌ریز پراکند و جمع مذهبی و متدین خانواده اسماعیلی را شاد کرد. کودکی را با شادابی و طراوت سپری و دوره ابتدایی را در مدرسه ششم بهمن مشکان آغاز و به پایان برد. بعدازآن به دلیل عدم دسترسی به مدرسه در روستا و نبودن امکانات مادی برای مهاجرت به شهر باعث شد که ترک تحصیل کند.
حسین در اخلاق و ایمان راسخ و صادق بود و به همین دلیل در تمام عمر پربرکت خود، در میان اقوام و دوستان محبوبیت خاصی داشت و موردعلاقه همگان بود. راست‌گویی و درستکاری را معتقد و عامل بود و از غیبت و تهمت به‌شدت گریزان و هراسان و بیشتر اوقات فراغت خود را به مطالعه و خواندن قرآن و رساله امام می‌پرداخت. قبل از آنکه به جبهه برود به عضویت بسیج درآمد.
برادرش که همدوش او در سنگرهای نبرد حق علیه باطل حضور داشت، در بیان خاطره‌ای می‌گوید: روزی در سنگر نشسته بودیم و مشغول حراست و حفاظت منطقه که ناگهان دیدیم یکی از تانک‌های عراقی به‌طرف ما می‌آید. حسین ناگهان جستی زد و آرپی‌جی را به دوش گرفت و خطاب به بچه‌ها گفت: این تانک را شکار خواهم کرد. ولی اگر او مرا شکار کرد باز به هدف خود رسیده‌ام و دین خود را به اسلام و انقلاب ادا کرده‌ام. شهید در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۱۹ در عملیات کربلای ۵ در جبهه جنوب ـ مشهد شلمچه ـ به نبردی مردانه با دشمن برخاست و در مبارزه قامت چون سروش به خاک افتاد و شهادت را پذیرا شد. پیکر پاکش را در گلزار شهدای مشکان به خاک سپرده‌اند.
روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: