زندگینامه جانباز غلامرضا جبالی: : دانشنامه دفاع مقدس نی‌ریز

فهرست دانشنامه دفاع مقدس

نوشته‌ها

‌غلامرضا جبالی فرزند علی اکبر، در تاریخ دهم فروردین ماه سال ۱۳۳۸ در شهرستان نی‌ریز دیده به جهان گشود. وی در دامان خانواده‌ای مسلمان و متعهد پرورش یافت.‌ پس از سپری شدن دوران طفولیت برای آموختن علم ودانش وارد دبستان فرهنگ اسلامی ‌‌نی‌ریز شد و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، دوران سه ساله راهنمایی را در مدرسه راهنمایی شهید مصطفی خمینی‌ با موفقیت به پایان رسانید و برای گذراندن دوران متوسطه وارد دبیرستان شهید بهشتی ‌نی‌ریز گردید. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، بر خود واجب دانست که در جبهه‌های نبرد حضور یابد و با احساس افتخار ایرانی بودن و اینکه متعلق به مملکتی اسلامی است و با انگیزه دفاع از اسلام و وطن اسلامی و اطاعت از فرامین رهبری که فرمودند: "‌چه بکشید و چه کشته شوید پیروزید." در تاریخ ۱۹/۳/۱۳۶۱ از طریق بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به جبهه‌های نور علیه ظلمت شتافت.‌‌حدود سه ماه در گردان ۴۱۹ از لشکر ۱۹ فجر به مبارزه با بعثیون پرداخت.

ایشان در یکی از خاطرات خود از جبهه‌ها‌ چنین می‌گوید:

زمانی که برای اولین بار به جبهه اعزام شدم؛ ما را به نزدیک منطقه عملیاتی بردند. یک شب مانده به عملیات، تجهیزات خود را آماده کردیم. من با برادر عباس احصایی همراه بودم. مقداری فشنگ و خشاب برداشتیم و یک خشاب که پر از گل و لای و بدشکل بود را به عباس احصایی دادم. او نیز خشاب را به کناری انداخت و من برای بار دوم آن خشاب را برداشته به او دادم، ایشان که دیدند ممکن است من ناراحت شوم خشاب را در جیب شلوار بسیجی خود کرد و با هم تا نزدیکی دشمن رفتیم که عراقی‌ها متوجه شدند و منطقه را به گلوله و خمپاره بستند. در همین لحظه گلوله‌ای به همان خشابی که درون جیب برادر احصایی بود اصابت کرد و کمی پایش خراش برداشت. اگر آن خشاب نبود حتما" ران پای ایشان زخم عمیقی بر می‌داشت‌. با توجه به اینکه عملیات تازه شروع شده ‌و دشمن نیز آتشباری شدیدی را به اجراء گذاشته بود‌، در صورت زخمی شدن ایشان مشکل بود که بتوانیم اورا به عقب منتقل کنیم. این چیزی جز لطف خدا نبود."

وی در تاریخ ۲۲/۴/۱۳۶۱ در عملیات رمضان در منطقه کوشک بر اثر اصابت تیر مستقیم دشمن به لگن پای چپ و کمر، مجروح گردید و با نظر کمسیون پزشکی جانباز ۶۰ درصد از کارافتاده شناخته شد.

بعد از مجروح شدن حدود ۶ ماه تحت درمان قرار گرفت و پس از بهبودی نسبی برای بار دوم با پیوستن به گردان همیشه پیروز کمیل در تاریخ ۲۶/۱۱/۱۳۶۲ به جبهه‌های نور علیه ظلمت شتافت و در خطوط پدافندی انجام وظیفه نمود. در مجموع ایشان ۴ بار به جبهه اعزام شدند. ‌بار آخر با حضور در طرح لبیک یا خمینی و با عضویت در گردان حضرت زینب‌(س) به فرماندهی شهید علیرضا اکرامپور برای نبرد با متجاوزان به منطقه دشت عباس و ابوغریب اعزام گردید‌.

پس از جنگ ایشان ‌درسال ۱۳۷۲ در رشته علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان نی‌ریز پذیرفته شد و تحصیلات خود را تا مقطع کاردانی ادامه داد ولی به علت درد ناشی از مجروحیت و ناراحتی کمر و پا از ادامه تحصیل بازماند.