شهدا سال 61 -زندگینامه محمود رعیتی: : دانشنامه دفاع مقدس نی‌ریز

فهرست دانشنامه دفاع مقدس

نوشته‌ها

سخن از شانزده جوانی است که به قاسم بن الحسن(ع) اقتدا نمود و در ماه مبارک رمضان با لبهایی تشنه و تنی زخمی از خدنگ دشمن جان برسر عشق گذاشت. از محمود رعیتی که در شهریور ماه سال ۱۳۴۵ در خانواده‌ای متدین، مذهبی و کشاورز در روستای دهمورد از توابع آباده طشک دیده به جهان گشود. در فضای پر از معنویت روستا روزها را یکی پس از دیگری سپری کرد و برای کسب معرفت راهی دبستان سحاب شد. سپس دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی شهید بهشتی دهمورد که همزمان با پیروز انقلاب اسلامی بود، بپایان برد. همانند هزاران جوانان غیرتمند ایرانی از انقلاب اسلامی دفاع کرد و در پیشبرد آن از هیچ کوششی دریغ نورزید. فردی پرتلاش و زحمتکش بود و اوقات فراغت را با کمک کردن به پدر در امر کشاورزی می‌گذراند. روز سیزدهم فروردین ماه ۱۳۶۱جهت رفتن به جبهه خود را آماده کرد. به دلیل صغر سنی، پدر از رفتن به جبهه ممانت می‌کرد، لکن او مصمم بود که به وادی نور سفر کند، ‌بدون اذن پدر به منزل برادر بزرگتر رفته و از همانجا یک ساک دستی و وسایل مورد نیاز دیگر گرفت و راهی جبهه شد. دوره آموزش نظامی را به مدت بیست روز در پادگان شهید دستغیب، با موفقیت و شور و علاقه فوق‌العاده‌ای گذراند. پس از طی دوران آموزشی، چند روزی به مرخصی آمد. سن کم، ضعف بدنی و دستهای چون برگ گل نازکش براثر سائیدن بر طناب‌های میدان آموزش، زخم برداشته بود. پدر طاقت دیدن زخم‌های اورا نداشت، خطاب به وی گفت: محمود! بهتر است بمانی و خودت را از لحاظ جسمی و روحی پروش دهی و بعد به جبهه اعزام شوی. اما او د رپاسخ گفت:‌پدرجان می‌خواهم قبل از بسته شدن درِ سعادت، اسم من هم جزء رزمندگان اسلام ثبت شود. حدود سه ماه در گردان رزم حضور یافت و براساس اظهارات همرزمانش: شیرمردی شجاع، ایثارگر و سلحشور بود که با روحیه اسلامی در مقابل دشمن می‌جنگید. چهاردهم تیر ماه سال ۱۳۶۱ در حالیکه همچون ماه شب چهارده می‌درخشید، ستاره بخت‌اش نور الهی گرفت و از جبهه کوشک به اوج ملکوت پرواز نمود. پیکر پاکش در آخرین روز ماه مبارک رمضان همان سال در گلزار شهدای روستای دهمورد به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پررهرو باد