دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

در کنار طاقچه می‌ایستم و به عکس تو خیره می‌شوم. نگاه آفتابی و مهربانت هنوز هم تن رنجور و خسته‌ام را جانی دوباره می‌بخشد و یاد زیبای در کنار تو بودن را برایم زنده می‌کند. قدمعلی، در تاریخ ۱۳۴۲/۷/۶ در روستای چنارزاهدان سرچهان از توابع شهرستان آباده، ـ قبلاً از توابع بخش آباده طشک نی‌ریز بودـ در یکی از مناطق کوهستانی و میان چادر عشایری پا به عرصه وجود گذاشت. از همان اوان کودکی یار و غمخوار پدر شد و همراه و همدوش او به کارگری پرداخت. از سن ۶ سالگی در دبستان چنارزاهدان مشغول به تحصیل شد و تا سال چهارم ابتدایی درس خواند. بعد از آن ترک تحصیل کرد و از ادامه تحصیل باز ماند. هنوز دوره جوانی را آغاز نکرده بود ـ دوازده سالگی ـ دست تقدیر بین او و حامی و پشتیبان‌اش ـ پدرـ جدایی انداخت و زحمت اداره و حمایت وی را به دوش برادر بزرگتر گذاشت. قدمعلی، با احساس مسئولیت بیشتر در کنار برادر قرار گرفت تا در تأمین معاش زندگی باری را از دوش وی بردارد. با فرارسیدن ایام خدمت نظام وظیفه برادر، ‌مسئولیت اداره زندگی به دوش وی گذاشته شد. علی‌رغم اینکه سن وی کم بود ولی مردانه بار زندگی را به دوش می‌کشید و با تلاش مضاعف خود در آرامش اهل خانه می‌کوشید. بعد از آمدن برادر، سال ۱۳۶۵ لباس مقدس سربازی را به تن کرد و در ارتش جمهوری اسلامی ایران مشغول آموزش نظامی شد. سپس عازم مناطق جنگی شد و در مقابل دشمن متجاوز مردانه ایستاد. هرگاه فرصتی دست می‌داد و به مرخصی می‌آمد، بلافاصله لباس کار می‌پوشید و به شدت کار می‌کرد تا به این ترتیب بتواند گوشه‌ای از هزینه‌های خانواده خود را تأمین نماید. آخرین باری که به مرخصی آمد۱۳۶۶/۶/۱۸ بود که بعد از آن به منطقه جنگی سومار اعزام شد. هنوز یک هفته بیشتر از حضور او در آن میدان نگذشته بود که در تاریخ ۱۳۶۶/۲/۲۶ طی یک نبرد سنگین و خونین با دشمن بعثی درگیر شد و در میان معرکه نبرد شهد شیرین شهادت را نوشید. پیکر پاکش پس از ۳ سال تحمل غربت و دوری از وطن در سال ۱۳۶۹ به روستای قاسم‌آباد بازگشت و در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.

روحش شاد و یادش گرامی باد

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: