دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

مسلم بدانید، کسی که خدا با اوست، شهید شود یا زنده باشد، پیروز است.

امام خمینی (ره)

شمشاد از قبیله سبکباران عاشقی بود که در ۵/۱/۱۳۴۱ همراه با نسیم و رایحه دل‌انگیز بهار در روستای خواجه‌جمالی از توابع بخش آباده طشک نی‌ریز، از راه رسید. در دشتهای سرسبز و زیبای روستا کودکی را پشت سرگذاشت و سری در میان سرها پیدا کرد. دست قضا اورا از نوازش دست‌های محبت‌آمیز پدر و مادر محروم کرد و مسئولیت پرورش و تربیت اورا به خواهرانش سپرد. دوره ابتدایی را در دبستان وقار خواجه‌جمالی به پایان برد و بعد از آن به کار کشاورزی پرداخت. با فرارسیدن سن خدمت وظیفه، به سربازی رفت و بعد از دوسال دوباره به زادگاه خود برگشت. در پی اطاعت از فرمان امام امت، و مشاهده سبعیت دشمن در مناطق اشغالی، تاب ماندن نداشت و در تاریخ ۱۹/۲/۱۳۶۲ راه جبهه را در پیش گرفت. رفت تا قدم در راهی بگذارد که شهیدان با عزّت و آزاده طلب تاریخ رفته بودند. یکی از آشنایان او می‌گوید: «روزی که ما می خواستیم به جبهه اعزام شویم، شهید فرجی برای انجام کاری رفته بود. در مسیر برگشت وقتی گروهی از دوستانش را دید که لباس رزم به تن کرده‌اند و عازم جبهه هستند، بی‌درنگ او هم به جمع آنها پیوست و راهی جبهه شد.»

یکی از همراهان شهید می‌گوید: در تاریخ ۲۰/۴/۱۳۶۴ در حین انجام عملیات قدس ۳ در منطقه کله قندی، ناگهان تیری به پای وی اصابت کرد. ما که در حال پیشروی بودیم، برای رساندن وی به نیروهای امدادی، تا آنجا که در توان داشتیم او را به همراه خود بردیم. با شدت یافتن عملیات و حمله‌ و بارش شدید تیر و ترکش، دیگر قادر به جا به جایی ایشان نشدیم. برای لحظه‌ای اورا به زمین گذاشتیم و برای چگونگی انتقال وی به شور پرداختیم. در آن هنگام تیر دیگری به شانه او اصابت کرد و سبوی شهادت را به دست وی داد و دیدار معبود را با لبیک به جان خرید.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: