دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

قلم را با شور عشق بر کاغذ می‌دوانیم تا سطوری که می‌نگارد از شهیدی باشد که آیه‌های ایثار را در مدرسه عشق آموخت و در میدان عمل به منصه ظهور گذاشت. از حیدر بیاتی می‌نویسیم که در تاریخ دهم مهرماه سال ۱۳۴۱ در روستای چاه‌کورکی نی‌ریز به جمع خانواده‌ای متدین و باایمان پیوست و با حضور خود شادی را به ارمغان آورد. دوران کودکی را در دامان مادری مهربان و پدری بامحبت سپری کرد و از هفت‌سالگی راهی دبستان شد و تا کلاس دوم راهنمایی تحصیل نمود. سپس ترک تحصیل‌کرده و به کار دامداری و کشاورزی پرداخت. حیدر خود را شیعه حیدرکرار می‌دانست و از تجملات بی‌جا دوری و با افراد خانواده بسیار مهربان بود. در دوران حیات پربار خود تلاش فراوان می‌کرد و به کار کشاورزی مشغول بود. با شروع جنگ تحمیلی همواره سکوت در برابر دشمنان و منافقان را ننگ دانست و با عضویت در گردان کمیل از طرف بسیج عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد و مردانه در مقابل بعثیان مبارزه کرد. همراه و همگام با رزمندگان پرتوان اسلام به‌پیش رفت و صحنه‌های زیبای ایثار و جهاد را با عشق به شهادت به وجود آورد. در جمع کفر ستیزان لشکر المهدی (عج) جوانمردانه در مقابل بعثیان ایستاد و در تحکیم مواضع رزمندگان اسلام از جان‌مایه گذاشت. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۲/۱۵ در عملیات کربلای پنج در جبهه شلمچه درحالی‌که یک قبضه سلاح آرپی‌جی به دوش داشت به‌صف روبه صفتان بعثی یورش برد و جان را در پای عهد و پیمانی که با امام و مقتدای خود در دفاع از نوامیس ام‌القری اسلامی بسته بود، فدا کرد. پیکر مطهرش در گلزار شهدای روستای چاه‌کورکی به خاک سپرده‌شده است.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: