دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

احمد صالحی فرزند علی، در تاریخ سی و یکم شهریور ماه سال ۱۳۴۷ در روستای دهچاه بخش پشتکوه از شهرستان نی‌ریز در خانواده‌ای با ایمان دیده به جهان گشود. وی دوران خردسالی را در محیط آرام خانواده سپری کرد. سپس تحصیلات ابتدائی خود را در دبستان شهید مسعود مسروری ( عسجدی سابق ) دهچاه طی نمود و دوره سه ساله راهنمائی را در مدرسه راهنمائی فارابی دهچاه با موفقیت پشت سر گذاشت. دوران دبیرستان را در شهر شیراز و دوره آموزش عالی را در مرکز تربیت معلم شهید مطهری و شهید باهنر در شیراز با موفقیت پشت سرنهاد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، این عزیز جانباز که محصل بود و همواره در آرزوی بدست آوردن فرصتی برای رفتن به جبهه و دفاع از اسلام و میهن اسلامی بود، در تاریخ ۱۴/۱۰/۱۳۶۲ به فرمان حضرت امام خمینی‌(ره) لبیک گفت و از طریق بسیج به جبهه اعزام گردید.

ایشان یکی از خاطرات دوارن حضور خود در میدانهای نبرد را اینگونه باین می‌کند: اواخر یکی از مأموریت‌ها، شبی در یک عملیات نفوذی در منطقه شیخ صالح باختران شرکت نمودیم و پس از بازگشت از این عملیات چون می‌خواستیم تسویه حساب نمائیم، تصمیم گرفتیم که به چشمه‌ای که در نزدیکی پادگانمان بود برای آب تنی برویم. ‌به بچه‌ها پیشنهاد کردم. هیچکدام از بچه‌ها داوطلب آمدن نشدند و به ناچار من به تنهایی رفتم. هنگام بازگشت، ‌پیاده به راه افتادم. در نیمه راه بود که عراقیها متوجه من‌شدند و مرا به کالیبر بستند و من که چاره‌ای نداشتم خود را در کنار جاده در گودی که برای راه‌سازی کنده بودند، انداختم و حدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ متر سینه خیز رفتم تا توانستم از دید آنها دور شوم. خلاصه با سر و صورتی خاکی و پیکری خسته و ناتوان وارد پایگاه شدم. وضعیت من باعث خنده بچه‌ها شد و تا می‌توانستند به من خندیدند.

احمد صالحی بعد از بازگشت از جبهه، چندین بار دیگر در تاریخ ( ۲۳/۳/۱۳۶۳‌، ۲۷/۱۲/۱۳۶۳‌، ۳۰/۱۰/۱۳۶۴) به جبهه اعزام می‌گردد. سرانجام پس از ۱۷ ماه خدمت متناوب در جبهه‌ها در تاریخ ۳۰/۱۰/۱۳۶۵ در منطقه شلمچه، عملیات کربلای ۵ بر اثر بمباران هوایی و اصابت ترکش به طرف چپ بدن مجروح گردید و توسط کمسیون پزشکی به عنوان جانباز ۴۲% شناخته گردید. هم اکنون این جانباز بسیجی مقاومتر از همیشه در سنگر علم و دانش مشغول خدمت و انجام وظیفه می‌باشد.

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: