دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

آنگاه‌که شقی‌ترین مردم، شمشیر کین بر فرق مبارک علی مرتضی (ع) زد، مولا، خون جاری‌شده از سر را بر کف دست گرفت و نگاهی پرمعنا بدان نمود. در موج آن خون هزاران مرتضی دیگر دید که به عشق او از جان و تن گذشته‌اند و برای اثبات خلافت برحق حضرتش، در مقابل هیچ ظالمی نه لرزیدند و نه گامی به عقب نشستند. از آن مرتضی‌ها، یکی در اولین روز از فروردین‌ماه ۱۳۴۶ در شهر آباده طشک از توابع شهرستان نی‌ریز، میان خانواده‌ای مذهبی و متدین چشم به جهان گشود. عشق به ولایت را با شیر از مادر گرفت و برای کشته شدن در دفاع از حریم قرآن پرورش یافت. سال ۱۳۵۱ راه دبستان هجرت را در پیش گرفت و دوره ابتدایی را در آن مدرسه به پایان برد. سپس دوره راهنمایی را در مدرسه ابن‌سینا آغاز و به اتمام رساند. فقر اجتماعی و مشکلات اقتصادی مرتضی را از ادامه تحصیل بازداشت و برای تقویت بنیه اقتصادی خانواده در تأمین کم‌درآمد و امرارمعاش، به کمک پدر شتافت. آنگاه‌که از پدر در خصوص رفتار و اخلاق او می‌پرسی، می‌گوید: از خوبی‌های مرتضی هرچه بگویم، کم است. من چگونه توصیف کنم او را که دلیر و شجاع بود و با مادر و پدر، جز به مهربانی سخن نمی‌گفت؟ چگونه از او بگویم که تمام توان و تلاش خود را در کمک به خانواده و سبک‌تر کردن بار سنگین تأمین نیاز خانواده از دوش پدر صرف می‌کرد؟ در زمان انقلاب اسلامی این شهید سال چهارم دبستان بود؛ و علی‌رغم سن کم، در تظاهرات شرکت می‌نمود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۳۶۲/۱۰/۵ برای اولین بار به جبهه اعزام شد. برای دومین بار در تاریخ ۱۳۶۲/۱۲/۸، به جبهه اعزام و در همین مرحله، چهار روز بعد، یعنی در تاریخ ۱۳۶۲/۱۲/۱۲ خون سرخش صورت زیبای وی را خونین و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر پاک و مقدس این شهید بزرگوار در گلزار شهدای آباده به خاک سپرده‌شده است.

روحش شاد و نامش جاودان
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: