دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

آنان که باده را از می وصل پرکرده بودن، در صعود به آسمان معرفت، پلّه‌های هدایت را در یک‌چشم برهم زدن پیمودند و تا عرش اوج گرفتند...
حسین سال ۱۳۴۰ در شهرستان نی‌ریز با تولد خوش‌یمن خود، سرور و شادمانی را به خانواده هدیه نمود. در دامن مادری پاک و دوستدار حسین بن علی (ع) پرورش یافت و با شیر محبت مولایش حسین (ع) را از سینه مادر گرفت. همراه با پدر در مراسم عزاداری سالار شهیدان می‌رفت و دلش را به نور ولایت منور می‌کرد. هفت‌ساله بود که به دبستان ششم بهمن نی‌ریز قدم گذاشت و همراه با تعلیمات دبستانی، قرآن خواندن را نیز فراگرفت. پس از پایان دوره ابتدایی راهی مدرسه راهنمایی فضل نی‌ریزی شد و دوره متوسطه را در دبیرستان شهید بهشتی (شعله) با نمره‌های عالی به پایان برد. با عشق به خانواده، در روزهای تعطیل به بنایی می‌پرداخت تا با تأمین مقداری از مخارج تحصیلی‌اش، باری از دوش پدر پیرش بردارد. در دوره راهنمایی، دعای کمیل را با شرکت در مراسم دعای کمیل مسجد جامع کبیر کاملاً یاد گرفته بود. در دوره دبیرستان با کمک دوستانش کتابخانه کوچکی در همان مسجد بنا کرد و روزها و شب‌ها برای فعالیت آن زحمت فراوان می‌کشید. سال ۱۳۵۸ با تشکیل جهاد سازندگی و اخذ مدرک دوره متوسطه (دیپلم) در آن نهاد مقدس مشغول به فعالیت شد. از اولین کسانی بود که در جهاد مقدس سازندگی شرکت کرد و مدت سه ماه بدون دریافتی دستمزدی در روستاهای اطراف نی‌ریز، فعالیت کرد. ۱۵ خرداد سال ۱۳۵۹ لباس مقدس سربازی به تن کرد و پس از گذراندن دوره آموزش نظامی دریکی از مراکز آموزشی تهران، داوطلبانه عازم منطقه دزفول و اندیمشک شد. در جمع ارتشیان غیور لشکر ۲۱ حمزه، به رویارویی با کفار بعثی پرداخت و ۱۶ ماه از خدمت سربازی را در جبهه سپری کرد. ترکش خمپاره دشمن به دست چپش اصابت کرد ولی اراده پولادینش را نتوانست آسیبی برساند. پس از بهبودی دوباره به جبهه برگشت. ۱۳۶۱/۱/۵ در منطقه عملیاتی شوش هنگام اجرای عملیات بزرگ فتح‌المبین، ساقی میناب وصل در سبویش ریخت و او را سرمست از شهد گوارای شهادت به میدانش برد. پیکر پاکش در زادگاهش نی‌ریز در کنار دیگر شهدا دفن شده است.

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: