فهرست دانشنامه دفاع مقدس

نوشته‌ها

شهدا سال ۶۳ -زندگینامه شهید علیرضا حائم

سر را به خدا سپرده بود و با قامتی چون کوه، استوار در مقابل پلیدی و پلید پروران ایستاده بود. آرزوی نوشیدن یک جرعه میناب از دست ساقی حق داشت که دوست پذیرایش شد و برخوان نعمت خود او را نشاند. او که در روز ۲۰ خردادماه سال ۱۳۴۴ در یک خانواده متدین و مذهبی، در شهرستان نی‌ریز دیده به جهان گشود. وقتی روی ماهش را دیدند، لبخند بر لب‌های پدر و مادر نشست و با سپاس از خدای بزرگ، نامش را علیرضا نامیدند. در دامان پر از عطوفت و مهربانی خود بافرهنگ ناب اسلام پرورشش دادند. سال ۱۳۵۰ تحصیلات ابتدایی را در دبستان بختگان آغاز و در همان مدرسه مدرک پایان ابتدایی را دریافت کرد. سپس تحصیلات دوره راهنمایی را در مدرسه ولی‌عصر (عج) شروع و به اتمام رساند.
از سال ۱۳۶۱ تصمیم گرفت در مناطق جنگی به جمع رزمندگان اسلام به پیوندد، چندین نوبت عازم میدان‌ها نبرد حق علیه باطل شد. تزکیه و تهذیب نفس را در خانواده آموخته بود و دعا و نیایش را التیام‌بخش دردهای معنوی خود می‌دانست. در عرصه نبرد، شیر روز بود و زاهد شب، فداکاری و ایثار وی زبانزد خاص و عام و در میان دیگران می‌درخشید. یکی از هم‌رزمانش، از رشادت و شهامت علیرضا این‌گونه نقل می‌کند: دریکی از عملیات، علیرضا سمت پدافندی را داشت. هنگامی‌که هواپیمای عراقی برای بمباران وارد حریم هوایی منطقه عملیاتی شد، بسیاری از افراد به دنبال پناهگاهی برای حفظ جان خود از ترکش راکت‌ها و گلولـه‌های دشمن را داشت که دیدیم علیرضا چنان مصمم و استوار در پشت توپ پدافندی نشسته و هواپیمای دشمن را به مبارزه می‌طلبد. هرچند که نتوانست هواپیمای نفوذی را ساقط کند، لکن بامهارت، یکی از راکت‌های شلیک‌شده را در هوا مورد هدف قرارداد و منفجر نمود. این عمل و شهامت وی موردعنایت فرمانده گردان، شهید سرافراز قرار گرفت و او را مورد تفقد و تشویق قراردادند. علیرضا نوجوانی بود محبوب، متین و متواضع و ازنظر اخلاقی شدیداً پایبند مسائل اسلامی. بااینکه از سال ۱۳۶۱ تا زمان شهادت، یعنی سال ۱۳۶۳ در جبهه حضور داشت، لکن از فعالیت‌ها و رشادت‌های خود به‌هیچ‌وجه سخنی به میان نمی‌آورد. اگر هم از جبهه می‌گفت از معنویت و فداکاری رزمندگان مسلمان می‌گفت و تعریف می‌کرد. سرانجام در عملیات بدر در شرق دجله در تاریخ ۱۳۶۳/۱۲/۲۵ قامت رعنایش هدف تیر کین قرار گرفت و بر روی خاک‌های سرخ از خون شهیدان، آرام گرفت. پیکر مطهرش پس از ۱۱ سال مفقود بودن، در سال ۱۳۷۴ توسط جویندگان نور، کشف و در جوار هم‌رزمان شهیدش در گلزار شهدای نی‌ریز به خاک سپرده شد.

روحش شاد و نامش جاودان.



کلمات کلیدی


نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي:


اطلاعات:

  • مرجع: مهین مهرورزان (نی‌ریز در جنگ)
  • نویسنده/گردآورنده: غلامرضا شعبانپور
  • نوع مدخل: نوشتار
  • تاریخ ثبت:1391/12/3

عکسهای مرتبط :

نوشته های مرتبط :

ویدئوها مرتبط :