دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

بسم الله الرحمن الرحیم

و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌الله امواتاً بل احیاءٌ عند ربهم یرزقون.

کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده مپندارید؛ بلکه آنان زنده‌اند و در نزد خدایشان روزی می‌خورند.

اکنون که این وصیتنامه را می‌نویسم، مهیا هستم تا به میهمانی خدا بروم و در جنگ و عملیات شرکت کنم. امید دارم که خداوند انشاءالله مرا با شهدای کربلا محشور گرداند. گرچه من برای رضای خدا و خشنودی آقا امام زمان(عج) به عملیات می‌روم. می‌روم تا انشاء الله پیروزی را برای مسلمین به ارمغان آورم. من سخن چندانی ندارم. از همسرم عذر خواهی می‌کنم و می‌خواهم تا رسول و سمیه را خوب تربیت کند تا روح من از او شاد شود و بهترین هدیه به من هم همین است که فرزندان صالحی داشته باشم.

از پدر و مادرم می‌خواهم که مرا ببخشند؛ گرچه من فرزند خوبی برای آنان نبودم اما امیدوارم که مرا حلال کنند و برایم طلب مغفرت و بخشش کنند. از خواهران و برادران می‌خواهم که مرا ببخشند و حلال کنند. از کسانی که مرا می‌شناسند می‌خواهم که مرا ببخشند وحلال کنند. از اقوام وخویشان نیز خداحافظی می‌کنم.

خداحافظ شما - ۲۹/۹/۱۳۶۵

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: