دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

با دیدن چهره‌ات در پشت قاب عکس، دلم می‌لرزد و می‌خواهم در فراق تو اشکی چون سیل از دیده روان کنم، اما عقل نهیب می‌زند؛ او خود راه را انتخاب کرده بود و شهادت را بهترین و نزدیک‌ترین راه برای رسیدن به مقصود می‌دانست. به یاد تو که سال ۱۳۴۴ در شهرمان نی‌ریز، خانه کوچک و ساده ما را منور کردی و با اذان و اقامه، روح و جانت الهی شد؛ ماندیم و ساختیم. عبدالحسین، کودکی را در دامن‌پاک مادری مسلمان و آغوش گرم پدری متدین سپری کرد و دوره دبستان را در مدرسه بختگان و راهنمایی را در مدرسه شهید مصطفی خمینی به پایان برد. سپس وارد دبیرستان شهید بهشتی شد و دوره متوسطه را آغاز کرد. در ضمن تحصیل، ۱۳۶۱/۶/۲۰ عازم جبهه‌های نبرد نور علیه ظلمت شد و به کاروان رزمندگان مسلمان پیوست. بعدازآن بارها به جبهه رفت و به دفاع از آرمان‌های انقلاب اسلامی و مرزوبوم کشور ایران پرداخت. فروتنی، ساده زیستی، خوش‌رویی، خنده‌رویی و صداقت از ویژگی‌های اخلاقی وی بود که او را در نزد همگان عزیز می‌کرد. دریکی از عملیات به‌شدت مجروح و دچار موج گرفتگی شد که منجر به ۶۰% ازکارافتادگی وی گردید. اما علیرغم جانبازی، از رفتن به جبهه بازنایستاد و در عملیات بعدی فعالانه شرکت کرد. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۳/۴ هنگام تک دشمن در منطقه شلمچه، علی‌رغم عقب‌نشینی نیروها، سوار بر تانک شد و به مصاف خصم زبون شتافت. تانک حامل وی مورد اصابت ادوات جنگی دشمن قرار گرفت و پیکر مطهر وی نیز در آن عملیات مفقودالاثر گردید. تاکنون نیز اطلاعی از ایشان به دست نیامده است. یادش گرامی و آرمانش جاویدان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: