دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

شهادت، نردبانی است که شهید را تا به آنجا بالا می‌برد که لیاقت صحبت با ائمه اطهار (ع) پیدا می‌کند و فرشتگان آسمان باافتخار پذیرای او می‌شوند. صادق صادقی که ۱۳۴۸/۱/۱۶ در روستای دهچاه نی‌ریز، میان خانواده‌ای مذهبی چشم به این دنیای خاکی باز کرد، از آن جمله هست. وی در سن ۶ سالگی روانه مدرسه شد و در دبستان شهید مسروری دهچاه دوره ابتدایی را پشت سر گذاشت. به دلیل کمبود امکانات لازم از ادامه تحصیل منصرف شد و به کار کشاورزی پرداخت. صادق انسانی خوش‌اخلاق و نسبت به امور زندگی و خانواده خویش علاقه‌مند و بسیار پرکار و پرتلاش بود. در شجره طیبه بسیج عضو بود و در فعالیت‌های آن حضوری سبز داشت. پیرو خط امام و ولایت‌فقیه بود. هوش و استعداد فراوانی داشت. شرارت‌های دشمن در کشور اسلامی، قلب مهربان او را آزرده بود و برای بیرون راندن دشمن، اولین بار ۱۳۶۵/۵/۲۴ و بار دوم ۱۳۶۷/۷/۱۸ عازم میدان‌ها نبرد شد. هم‌رزمانش می‌گویند: صادق، در جبهه از هیچ کاری دریغ نمی‌کرد. به فرماندهان احترام می‌گذاشت و برابر دستور آنان وظیفه خود را انجام می‌داد. بامهارتی که در شغل جوشکاری داشت، بعضی‌اوقات در منطقه فاو به جوشکاری در زیرآب می‌پرداخت. از اینکه توانسته خدمتی به اسلام نماید، بسیار خوشحال بود. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۸/۱۱ در منطقه عملیاتی گتوند اهواز فیض شهادت نصیبش شد. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای روستای دهچاه به خاک سپردند.

روحش شاد و نامش جاودان
 

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: