دانشنامه نی‌ریز و دفاع مقدس

نوشته‌ها

به شوق وصال یار مجنون صفت در پی‌ لیلی دوان بود و از سرزنش‌های خار مغیلان رنجشی نداشت. فرامرز ۱۳۴۵/۴/۷ در روستای قلعه بهمن نی‌ریز، میان خانواده‌ای مؤمن و مذهبی دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در روستا و در کنار خانواده سپری کرد. مشکلات زندگی اورا از کسب دانش و علوم طبیعی محروم ساخت. برای کمک به خانواده در تأمین نیاز زندگی به شغل دامداری روی آورد و چند ماهی را هم در یکی از معادن سنگ نی‌ریز به کار و فعالیت پرداخت. با فرارسیدن ایام خدمت وظیفه، ‌لباس مقدس سربازی را به تن کرد و به عنوان پاسدار وظیفه به سپاه پاسداران پیوست. پس از طی دوره آموزشی به جبهه اعزام و در گردانهای حمزه و بدر از تیپ امام حسن(ع) مردانه با متجاوزین عراقی جنگید. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۱/۲۷ ناگهان در یک لحظه عرفانی به سوی ملکوت اعلا پر کشید و در آستان مقدس دوست آرامش یافت.پیکر پاکش پس از انتقال به زادگاهش در گلزار شهدای شهرستان نی‌ریز به خاک سپرده شد.

خانواده وی می‌گویند:

«برای آخرین بار که جهت دیدار با خانواده به مرخصی آمده بود، یکی از انگشتان دستش مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفته بود. با خنده به اطرافیان گفت: ای کاش انگشتم را قطع کرده بودند تا من هم سهمی کوچک در این جنگ می‌داشتم.»

روحش شاد و نامش جاودان

نام:
ايميل:
وب:
شماره امنيتي: